نظامات مادی فقط می توانند به خلافکاری های عیان، پایان بخشند ،ولی از تجاوزهای پنهانی که از دید دستگاه قدرت های قضائی و انتظامی دور است ،نمی توانند جلوگیری کنند.در اجتماعی که زیر بنای نظامات آن را، ایمان و ترس از خدا تشکیل دهد ،این مشکل خود به خود حل است و کیفرهای جانکاه آن، بهترین ضامن اجرای قوانین است و اعتقاد به معاددر تأمین عدالت اجتماعی نقش مؤثری ایفا می کند.

جامعه شناسان بر این نظر اند که یکی از دلایل اصلی رو در رو قرار گرفتن طبقات اجتماعی در برابر هم، ناشی از فقدان عدالت است. در بیشتر اجتماعات اگر طبقه ای در برابر قشر یا گروه ای می شورد، اغلب بخاطر نقض حقوق شان است.

اگر در آن جامعه به عدالت اجتماعی احترام گذاشته شود ونظام سیاسی حاکم در جامعه باورمند به ارزش های عدالت پسندانه باشد، اینچنین چالش ها در فضای مسالمت آمیز وعدم التهاب حل می شود، در غیر آن تنش ها میان طبقات در گیر بیشتر می شود و بحران در آن جامعه وسعت می یابدتزاحم و اصطکاک در منافع، از پیامدهای اجتماع انسانی است که در آن افراد نیرومند و ناتوان، مستعد و عقب مانده، زندگی می کنند . افراد نیرومند و مستعد پیوسته می خواهند همه چیز را به خود اختصاص دهند. برای ترمیم این قسمت چاره ای جز این نیست که قوانینی وضع گردد که حافظ حقوق تمام طبقات باشد. اگر وضع قانون مهم است، اجرای آن از اصل تشریع آن اهمیت بیشتری دارد.
در جامعه های کنونی، قوه مقننه، قوه قضائیه و قوه مجریه، تا حدودی توانسته اند به جامعه نظم و آرامش نسبی، بخشند.در مواقع فوق العاده با تأسیس حکومت های پلیسی و نظامی، جلو بسیاری از بی نظمی ها را بگیرند.
این گونه نظامات مادی فقط می توانند به خلافکاری های عیان، پایان بخشند ،ولی از تجاوزهای های پنهانی که از دید دستگاه قدرت های قضائی و انتظامی دور است ،نمی توانند جلوگیری کنند.
گذشته بر این هر گاه خود قدرت های سه گانه (مقننه، مجریه، قضائیه) بخواهند از مقام و موقعیت خود سوء استفاده کنند، چه عاملی می تواند جلو تصمیمات آنان را بگیرد؟ این جا است که حکومت های مادی در گسترش عدالت اجتماعی، کاملا در بن بست قرار گرفته و جز یک موفقیت نسبی چیزی عایدشان نمی شود.
در اجتماعی که زیر بنای نظامات آن را، ایمان و ترس از خدا تشکیل دهد ،این مشکل خود به خود حل است و کیفرهای جانکاه آن، بهترین ضامن اجرای قوانین است و اعتقاد به معاددر تأمین عدالت اجتماعی نقش مؤثری ایفا می کند.
قرآن در یک آیه، نظریه دو گروه (مادی و الهی) را درباره معاد منعکس می کند.
1 ـ قال الذین کفروا لا تاتینا الساعة

2- قل بلی و ربی لتأتینکم عالم الغیب لا یعزب عنه مثقال ذرة فی السموات و لا فی الارض و لا اصغر من ذلک و لا اکبر الا فی کتاب مبین(سوره سبأ آیه 4)
کفار گفتند که قیامتی نخواهد آمد.بگو، سوگند به خدایم! رستاخیز خواهد آمد. اوست آگاه از غیب حتی اندازه سنگینی ذره ای در آسمان ها و زمین و نه از آن کوچک تر و نه از آن بزرگ تر نزد او پنهان نیست . همگی در کتاب روشنی مضبوط می باشد.(سوره یوسف آیه 22)

 کدام یک از این دو مکتب می تواند به اجرای قوانین و تحکیم عدالت اجتماعی و حفظ حقوق همنوعان کمک کند؟ آیا آن مکتبی که می گوید:
جهان، صاحبی و خدائی دانا، توانا، عادل و دادگر ندارد و پس از مرگ، برای اعمال او حساب و کتابی در کار نیست، یا مکتبی که می گوید هر عملی هر چند کوچک باشد، در روز بازپسین، حساب و کتابی خواهد داشت؟

در چنین جامعه‌ای همگان به حقوق هم احترام می‌گذارند و از ستم می‌پرهیزند. در چنین جامعه‌ای ایثار، احسان و دیگر فضیلت‌های اخلاقی زنده و فضای الهی و معنوی بر آن حاکم می‌شود.در یک جمع‌بندى، معادباوری از انجام وظایف الهی فرد آغاز می‌شود که همان ترک محرمات و انجام واجبات است. تهذیب یک فرد، به تهذیب خانواده و تهذیب خانواده، به تهذیب جامعه می‌انجامد. جامعه‌ای که افراد آن از گناه، پلیدى، ریا و دیگر ویژگی‌های ناپسند دوری می‌کنند، جامعه‌ای مهذب است.